زادروزی دگر

سالی دگر هم سپری شد و زادروزی دگر آمد و تو چون همیشه گیج که باید گفت یک سال به عمرت اضافه شده یا یک سال از عمرت کاسته! و این جناس تام در بازی با کلمات و مفاهیم یکی از منحصر بفرد کننده های این روز است شاید...

این سال هم چون هرسال گذشت و مثل هرسال در آن روز یک سال  با همه ی خوبی ها و بدی هایش از جلو چشمانت رژه می رود.  سال گذشته تولدم پر بود ازپیشوند" آخرین" ؛ آخرین تولد در وطن، آخرین تولد کنار خانواده ، آخرین تولد با دوستان قدیمی ووووو....

 سالی بود که رویدادهایش بیشتر از یکسال شاید بزرگم کرد و مسافتی که طی کردم خاطراتم را هم خیلی دور کرد به نظرم. و سالی را به ارمغان آورد پر از "اولین". و این درس زندگی بود شاید که تا وقتی هنوز بعد از هرپایانی آغازی دگر است یعنی هنوز امید هست و هنوز زندگی پویاست  و اگر امید داری از آخرین ها غمگین مباش. برخیز و عمیق تر بنگر!

آری، پارسال پر بود از "اولین" ها و خاطره انگیز ترین ها؛ اولین سقف مشترک،اولین دست پخت ،اولین پاییز، اولین زمستان، اولین یلدا، اولین سالگرد، اولین نوروز،و اولین و اولین هایی که در نگاه اول حس مبتدی بودن را یادآور میشود ولی پرتجربه ترین سال را باخود همراه دارد.

بر خلاف پارسال که روز تولد پر بود از "آخرین" ها امسال پر از "اولین ها"یی بود این روز.  پارسال آن "آخرین ها"  اولین ها را آورد و امسال این " اولین ها" به همه پایان می دهد و نمونه اش اسباب کشی هفته آینده. و زندگی را وارد مرحله ی "چندمین ها" میکند و این برای چون تویی که" روزمرگی" برایت سریع به "روزمره گی " بدل میشود و بدون هیجان نمیتوانی ادامه دهی یعنی هشدار ،یعنی زنگ خطر ، اینجاست که زندگی میگوید من وظیفه ی خودم را در قبال پیش کش نمودن هیجان انجام دادم اگر خواستاری آستین هایت را خودت بالا بزن و تو باید اولین هایی خلق کنی باید بیافرینی تا از نو زاده شوی.باید...

پ.ن: امیدوارم این سال تولد من واسه همتون سالی پر از شادی باشه و به آرزوهای زیبا و پاکتون برسید ( همین طور خودم)