29 بهمنی دیگر است امروز و سپندار مذگانی دگر . روز عشق ایران زمین . ولی امسال با تفاوتی آشکار با سالهای پیشین. بیاامروز من و تو به یاد عشق مشترکمان ، ایران و با یاد عاشقان کشته شده در این ره و و سبزی عشقشان بسی ژرف تر وپرشور تر عاشق باشیم...
این اجرا را بشنویم و به خاطر بسپریم: (دانلود +)
این نامه را برایت ، از پشت میله های سرد
با رنگ سبز جان نوشتم تا روید خنده ها ز درد
چون روز دیگر آید ، خاکم جان سبزه هاست
خورشید جاودان آزادی ، نور آسمان ماست
سوگند به خون همرهانم ، سوگند به اشک مادران
هرگز به تیغشان نمیرد ، فریاد جاودانمان
دلتنگ با تو بودن ، با ناله های شب قرین
تنها گناهمان سکوت سبزی بود در جواب کین
جسم و جان بی پناهم ، آماج تیر کافران
آرام و سربلندم و می بالم بر انتخابمان
سوگند به این ستاره باران، سوگند به شورعاشقان
از راه رفته بر نگردم ، تا روز کوچ جاودان
سوگند به خون همرهانم ، سوگند به اشک مادران
هرگز به تیغشان نمیرد ، فریاد جاودانمان
(آرمان آزاد)
پ.ن: با تشکر از علی گرامی
۱۳ نظر:
خیلی آهنگ خوبی بود، یاد همگیشون به خیر، به امید پیروزی
آمین!
خیلی عالیه این اجرا. بیست بار گوش دادمش. ممنون.
زیبای زیبای زیبا بود...
عالی بود
موطن آدمی در قلب کسانی است که دوستش دارند
سلام
به امید فردایی بهتر
روز عشاق را هم یادمان رفت! آنقدر راه رفتیم تا از پا افتادیم.
جوابیه: چون برای یک لندنی شاکی از باران نوشتمش که می شناسیش! :)
بعضی وقتا نمیتونم برات بکامنتم. نمیدونم مال اینترنت مزخرفمه، یا اینترنت مزخرفمون، یا چی.
خوبی؟
می خواستم بگویم دلم برات تنگ شده که نگرفت.خواستم بگویم شای قسمت ماهم شد بیاییم دیدنت که نگرفت. خواستم بگویم اگر تو زودتر آمدی و وقتش را داشتی بگو تا بیاییم ببینیمت که آن هم نگرفت. عوضش حالا انگار دارد می گیرد.
به یاری 5 تن آل عبا!
آری گرفت!
و اینها همه جواب آن "2 ساله ندیدمت"ات بود.
دو ساله ندیدهامت بامداد...
به امید فردایی بهتر
امیدوارم هر کجای دنیا که باشی همیشه کنار یارت باشی دوستار افکار خوب شما
ارسال یک نظر