«بر دلم گرد ستمهاست خدایا مپسند، که مکدر شود آیینه‌ی مهرآیینم»

چه میکنی؟ حتا یک لحظه هم درنگ نداری؟ با تو ام. باور کنم که این دومین یلدای این وادی است؟ خیلی شتابان عمل میکنی. یک دلتنگی غریبی میدهی به من با این عجله ات و لابد به چشم بر هم زدنی سومین و چهارمین و ... چه خبر است ؟آرام تر...

میدانم حرفت چیست. یعنی تا آنجا که عقلم میرسد سعی کردم بفهمم پیامت را ،بشنوم کلام نهفته در هوهوی سرمای سوزان این شب چله ات را. تویی که یادمان زادن میترایی و دشمنی دیرینه داری با کژیها. هر سال آمده ای از آن روزگاران غبار آلود دور. و باز می آیی و خواهی آمد تا بارور کنی این جهان را.میدانم جنگیدی باهرچه که خواست نابودت کند و آن چه برایش جنگیدی آنقدر والا بود که نه تنها تورا نابود نکرد ، که آن دگرها را نیز به کمال رسانید. میدانم امسال هم آسمانت سرخگون خواهد گشت و سرخی شفق را یاد آور خواهد شد. و پیامت را باز تکرار میکنی که این همه راه دراز را آمدن و با هر آنچه می رفت تا نابودت کند جنگیدن، تنها برای چند دقیقه طویل تر بودن شب نبود و آنچه درپس همه ی این روایات نهفته مهر و آیین راز آمیزت است. همان "کیش مهر و مهر پرستی" ات. همان که هیچ گاه شکست نمیخورد. همان آیین بسا پیر تر از تاریخ، برای ستایش هرچه راستی و محبت است و نور. نگران نباش ؛ما آمده ایم که تلاش کنیم برای بقایش و میجنگیم با دشمنانش ...

پ.ن: میهمانی یلدای ایرانیان اینجا همی خوش گذشت و شب چله دومی مختص دانشجویان خوش گذران تازه فارغ از امتحانات و کار در پیش. یلدای همتون مبارک.